انتصاب نزدیکان و آشنایان و تاثیر آن بر کاهش اعتماد عمومی در استرالیا
یکی از مزایای حضور در ساختار دولت، داشتن اختیارات کافی برای انتصاب دوستان، حامیان و اعضای وفادار حزب در پست‌های بالا از جمله مشاغل دیوانی، سفیر در کشورهای خارجی یا عضویت درهیئت مدیره نهادهای دولتی است.
به گزارش رادیونشاط، این گونه شغل‌ها معمولا از سطح درآمد و امکانات بالایی برخوردار هستند.
ماجرای انتصاب بحث برانگیز جان باریلارو، معاون نخست‌وزیر نیوساوت ولز، به سمت کمیسر بازرگانی در ایالات متحده با 500.000 دلار حقوق، نشان داد که مردم از این‌گونه انتصاب‌ها چندان راضی و خشنود نیستند.
هرچند در ابتدا قراربود خانم جنی وست، معاون سابق وزیر سرمایه‌گذاری نیوساوت‌ولز که در زمینه تجارت جهانی تخصص دارد، برای این سمت معرفی شود، اما در نهایت آقای باریلارو به عنوان گزینه منتخب راهی نیویورک شد.
براساس گزارش موسسه گراتان، از هر 5 پست معتبر و پردرآمد در ساختار دولت فدرال یک شغل به افراد وابسته به حزب واگذار شده است. به عنوان مثال 22 درصد از 320 عضو دادگاه تجدید نظر جزو همین گروه هستند.
چنین انتصاب‌ها، شایسته سالاری و به خدمت گرفتن افراد توانا و دارای مهارت و تجربه را زیر سوال می‌برد. به همین دلیل اصلاح سیستم انتصابات دولتی و بهبود کیفیت این فرآیند لازم و ضروری به نظر می‌رسد.
یکی از اقدامات اولیه و گام‌های نخست در این مسیر تشکیل کمیسیون مستقل برای انتصابات دولتی همانند کشورهای انگلستان و کانادا است.
در استرالیا پدیده انتصاب نزدیکان و دوستان در پست‌های رده بالا رایج بوده و این امر ضمن تضعیف اعتماد عمومی به دموکراسی، کارآمدی مدیریت کشور را تحت‌الشعاع قرار می دهد.
چنانچه هدف فاصله گرفتن از روش‌ها اشرا‌ف‌گرایانه گذشته و حرکت به سمت آینده‌ای شکوفاتر و سپردن زمام امور به دست شایسته ترین و تواناترین افراد جامعه باشد،فرهنگ انتصاب نزدیکان و دوستان در کشور باید متوقف شود.