اجتماعی

شعر نوروزی «زهرا حیدری»؛ صدای خاموش زنان افغانستان

media.news.imagealternatetextformat.details


زهرا حیدری شاعر و نویسنده‌ی کتاب صدای خاموش زنان افغانستان در استرالیا است.

وی دختری از ولایت غزنی افغانستان بوده و حالا صدای دختران وطن خود است. در ادامه شعر نوروزی زهرا حیدری که در اختیار رادیونشاط قرار داده را می‌خوانیم.

 

شده نوروز عزیزان سال نو مبارک وطندار 

شده سرسبز همه جا سال نو مبارک وطندار

چشم یار روشن که که زمستانش سر رسیده 

بهار آمد و دلبرش از راه رسیده سال نو مبارک وطندار

به جان دل میخرم غم های ترا ای هم وطن 

به شرط اینکه جایش خوش باشی سال نو مبارک وطندار

کجا درد دلت بسیار است بگو درد دلت را 

که شوم مرهم دردت سال نو مبارک وطندار

بیگو تا جان بدهم برای این روزای سختت خواهرم

اگرچه جان هم خیلی کم است سال نو مبارک وطندار

فصل ها تکراری بود برایم این حال تراذمی دیدم

ولی این فصل خوب خواهد بود سال نو مبارک وطندار

صدایت خسته است خیلی میدانی نابودم خواهد کرد

این درد بی درمان تو پایان خواهد یافت سال نو مبارک وطندار

کجای زندگی ام اشتباه کرده ام من نمیدانم

ولی این بار شروع دوباره خواهد کرد سال نو مبارک وطندار

سال جدید است کوشش کن جدید باشی هر روز

شروع دوباره از تو خواهد بود سال نو مبارک وطندار

غرورت را بار ها بشکستند نامردان نگفتند چه حس داری

ولی میدانم این سال قوی خواهند ماند سال نو مبارک وطندار

تنت از گل نازکتر مثل گل بمانی خواهرم

این باغبان چه قشنگ گل دارد سال نو مبارک وطندار

دعایم این است خوش باشی و آزادی خواهانم

میدانم که آزاد خواهند شد سال نو مبارک وطندار.

نظر خود را ارسال نمایید