آیا در استرالیا میتوان بر ارث به عنوان پشتوانه مالی تکیه کرد؟

میلیونها استرالیایی برای دستیابی به اهداف مالی کلیدی خود، نظیر خرید خانه یا تأمین دوران بازنشستگی، به ارث به عنوان پشتوانه مالی آتی چشم دوختهاند.
به گزارش رادیونشاط، اما کارشناسان مالی هشدار میدهند که این اتکا به پول بادآورده، میتواند حس امنیت کاذبی را در افراد ایجاد کرده و برنامهریزیهای مالی آنها را در معرض خطر قرار دهد.
بر اساس نظرسنجی اخیر وبسایت مقایسهای فایندر (Finder)، حدود 8.8 میلیون استرالیایی، معادل ۴۳ درصد مردان و ۴۱ درصد زنان، انتظار دارند طی سالهای آتی مبلغی را از خانواده خود به ارث ببرند.
این یافتهها در شرایطی منتشر میشود که بسیاری از استرالیاییها با چالشهایی نظیر افزایش مداوم قیمت مسکن (برای پنجمین ماه متوالی) و کمبود پسانداز بازنشستگی، بهویژه در میان صاحبان کسبوکارهای کوچک، دست و پنجه نرم میکنند. در مواجهه با هزینههای بالای زندگی، حدود یک نفر از هر ده شرکتکننده در نظرسنجی فایندر اذعان کرد که برای دستیابی به اهداف مالی خود، به ارث وابسته است.
تقریباً یک نفر از هر پنج استرالیایی بر این باور است که ارث میتواند وضعیت مالی آنها را بهطور قابل توجهی بهبود بخشد، اما خود را به آن وابسته نمیدانند. علاوه بر این، ۱۲ درصد از پاسخدهندگان انتظار دریافت ارث را دارند، اما معتقدند این مبلغ تأثیر عمدهای بر برنامههای مالیشان نخواهد گذاشت. در مقابل، نزدیک به یک نفر از هر ده نفر نیز به دلیل شرایط خانوادگی، از جمله عدم وجود خانواده یا روابط تیره، هیچ انتظاری برای دریافت ارث ندارند. نکته قابل توجه این است که نیمی از استرالیاییها اظهار کردهاند که خانوادههایشان توانایی به جا گذاشتن ارث را ندارند.
اما به عقیده کارشناس مالی شخصی فایندر، اتکا به پولی که هنوز حساب بانکی افراد وارد نشده، میتواند تصمیمگیریهای مالی مهم را به تعویق انداخته و حس امنیت کاذب ایجاد کند.
این کارشناس میافزاید، انتظار منفعلانه برای دریافت ارث، فرصتهای ارزشمند را برای یادگیری و برنامهریزی در زمینههایی مانند سرمایهگذاری، پیامدهای مالیاتی و بودجهبندی کاهش میدهد. علاوه بر این، پول بادآورده، در صورت عدم وجود برنامهریزی مالی صحیح، میتواند به سرعت به سرابی زودگذر تبدیل شود.