نخست وزیران استرالیا ، از ابتدا تا کنون - ششمین نخست وزیر استرالیا - جوزف کوک (Jozef Cook)
ششمین نخست وزیر استرالیا - جوزف کوک (Jozef Cook)) - متولد 1860، وفات 1947، دوره تصدی نخست‌وزیری : 24 ژوئیه 1913 تا 17 سپتامبر 1914
تاریخ همیشه در میان مطالبی قرار دارد که خواندن و دانستن آن می‌تواند جذاب و شنیدنی باشد. بر همین اساس همکاران مان در بخش تحریریه رادیو نشاط ، اقدام به معرفی و آشنایی همراه با بیوگرافی نخست وزیران استرالیا از ابتدا تا کنون نموده اند.
استرالیا از سال 1901 تاکنون 29 نخست وزیر را به خود دیده است. که "ادموند بارتون" نخستین و "مالکوم ترنبول" آخرین آنها تاکنون (2018) بوده است.
نخست وزیران استرالیا ، از ابتدا تا کنون - ششمین نخست وزیر استرالیا - جوزف کوک
Jozef Cook
متولد 1860، وفات 1947
دوره تصدی نخست‌وزیری :
24 ژوئیه 1913 تا 17 سپتامبر 1914
رادیو نشاط استرالیا - تهیه‌ی خبر و ترجمه: آروین خادم‌صمیمی
جوزف کوک نخستین بار در دهه‌ی 1980 و با حزب کارگر پا به عرصه‌ی سیاست نهاد، هرچند در دوره‌ی خدمت‌ش به عنوان سیاست‌مدار او به‌عنوان عضو احزاب سیاسی مختلف خدمت کرده است. وقتی او در سال 1913 ششمین نخست‌وزیر استرالیا شد، اولین نخست‌وزیری بود که حزب لیبرال را رهبری می‌کرد.
جوزف کوک هفتم دسامبر 1860 در محله‌ی سیلوردیل، استفوردشایر انگلیس متولد شد. او یکی از پنج فرزند ویلیلم کوک و مارگارت فلچر بود. جوزف از نُه سالگی به کار در معادن زغال‌سنگ استفوردشایر مشغول شد. اگرچه او تحصیلات رسمی نداشت اما بعدها شب‌ها و نیز در زمان استراحت ناهار به مطالعه‌ی رشته‌ی کتاب‌داری پرداخت و فن مناظره را در یک باش‌گاه محلی فرا گرفت.
او در سال 1885 به استرالیا مهاجرت کرد و به کار در معادن منیزیم لیگو در نیوساوت‌ولز مشغول شد. کوک در ژوئیه 1891 نامزد حزب کارگر برای کرسی هارتلی در انتخابات مجلس قانون‌گذاران نیوساوت‌ولز شد.
در کنفرانس سالانه عمومی حزب کارگر در سال 1893، این حزب به دو فراکسیون تجارت آزاد و حمایت از صنعت تقسیم شد و کوک به‌عنوان رهبر فراکسیون تجارت آزاد انتخاب شد. یک‌سال بعد در مارس 1894 که در کنفرانس عمومی سالیانه، اصول مشارکت کمیته‌های حزبی به رسمیت شناخته شد کوک حزب کارگر را ترک کرد (براساس این اصول اعضای حاضر در پارلمان از جناح کارگر سوگند خوردند تا در پارلمان، از تصمیماتی حمایت کنند که در نشست‌های حزب توسط کمیته‌های تصویب می‌شود). کوک نتواست این جناح‌بازی را بپذیرد و به‌همراه تعدادی از حامیانش حزب کارگر را ترک کرد.
کوک در انتخابات عمومو 1894 و 1898 کرسی خود را حفظ کرد و به‌عنوان وزیر در دولت جورج رید از جولای 1894 تا سپتامبر 1899 که دولت جورج رید قدرت را از دست داد، به خدمت مشغول بود. کوک در نخستین انتخابات فدرال در بیست‌ونهم مارس 1901 کرسی پاراماتا را به‌دست آورد و آن را تا شش انتخابات عمومی بعدی حفظ کرد. وی در بیست سال حضورش در مجلس فدرال رهبری حزب‌های مختلفی را برعهده داشت.
او از 1904 تا 1908 جانشین رهبر گروه تجارت آزاد بود. در 1908 بر جورج رید که رهبر حزب بود پیروز شد. از ژوئیه 1909 تا آوریل 1910 در دولت آلفرد دیکین، وزیر دفاع و از 1910 تا 1913 جانشین رهبر اپوزیسون (حزب لیبرال) به رهبری آلفرد دیکین بود. کوک در سال 1913 با پیروزی بر آلفرد دیکین رهبر حزب لیبرال شد و در انتخابات بعدی در سی‌ویکم مه 1913 نخست‌وزیر استرالیا شد.
او توانست حزب لیبرال را با تنها یک کرسی بیش‌تر به پیروزی در مجلس نمایندگان برساند اما نتوانست کنترل سنا را به‌دست آورد. وی رسما از بیست‌وچارم ژوئیه 1913 نخست‌وزیر و هم‌زمان وزیر امور داخلی شد.
در هشتم ژوئیه 1914، وقتی سنا برای بار دوم قانون منع برتری دولت را رد کرد، تلاش دوباره‌ی کوک برای این قانون منجربه انحلال دولتش توسط فرمان‌دار کل، مونرو فرگوسن، شد.
دولت بریتانیا، قبل از برگزاری انتخابات (در پنجم اوت 1914) اعلام جنگ کرده بود و به مدت پنج سال پس از آن، جنگ جهانی اول و پیامدهایش تمام فضای سیاسی استرالیا را به خود اختصاص داده بود. در انتخابات عمومی پنج سپتامبر 1914، حزب کارگر با قدرت برنده‌ی انتخابات شد و کنترل هر دو مجلس سنا و نمایندگان را به‌دست آورد. دوران نخست‌وزیری کوک به‌طور رسمی در هفدهم سپتامبر که اندرو فیشر دولت را به‌دست گرفت، پایان یافت.
از سپتامبر 1914، کوک و حزب لیبرال تمام قد از سیاست‌های جنگی دولت فیشر و پس از آن دولت حزب کارگر به رهبری ویلیام هیوز حمایت کردند. کوک درپی رفراندوم خدمت‌رسانی در اکتبر 1916 حزب لیبرال را با حزب ملی به رهبری نخست‌وزیر ویلیام هیوز ادغام و در هفتم فوریه 1917 حزب ملی‌گرایان را تاسیس کرد.
کوک در کابینه‌ی هیوز، جانشین نخست‌وزیر و وزیر نیروی دریایی شد. حزب تازه‌تاسیس به رهبری هیوز و کوک در انتخابات عمومی پنجم مه 1917 با اکثریت آراء برنده‌ی هر دو مجلس شد.
در آوریل 1918 کوک به همراه هیوز برای شرکت در کنفرانس سلطنتی به انگلستان سفر کرد و بعد از آن در 1919 به هیئت استرالیایی به رهبری هیوز در کنفرانس صلح ورسای پیوست. کوک پس از بازگشتش به استرالیا در جولای 1920 خزانه‌دار شد و تا زمان ترک پارلمان در نوامبر 1921 در این سمت خدمت کرد و هم‌چنین از آوریل تا سپتامبر 1921 مسئولیت‌های اجرایی نخست‌وزیر را برعهده داشت.
کوک در یازده نوامبر 1921 از پارلمان استعفا داد تا به‌عنوان کمیسریای عالی استرالیا در لندن به خدمت مشغول شود. ولی این سمت را تا زمان بازنشستگی‌اش در دهم مه1927 عهده‌دار بود و سپس به سیدنی بازگشت و تا زمان وفاتش در سی جولای 1947 در سیدنی زندگی کرد.
قوانین کمی در دوره‌ی نخست‌وزیری کوک به تصویب رسید که عبارتند از:
- قانون کمیته حسابرسی عمومی 1913 برای ایجاد کمیته‌ی مشترک مجلس به‌منظور بررسی و گزارش هزینه‌های دولت و نیاز پیشرفت در ساخت‌وساز عمومی کار
- قانون جزیره‌ی نورفولک 1913، انتقال کنترل جزیره‌ی نورفولک از انگلیس به استرالیا
نخست وزیران استرالیا از ابتدا تا کنون
نخست وزیران استرالیا ، از ابتدا تا کنون - چهارمین نخست وزیر استرالیا - جورج رِید ( George Reid )
نخست وزیران استرالیا ، از ابتدا تا کنون - پنجمین نخست وزیر استرالیا - اندرو فیشر ( Andrew Fisher )