تاریخچه رانندگی از سمت چپ به کجا باز می‌گردد؟
آیا تا به حال فکر کرده‌اید چرا ساکنان بریتانیا در سمت چپ خیابان و جاده رانندگی می‌کنند؟ این کار یک دلیل تاریخی دارد.
به گزارش رادیونشاط، در دوران قرون وسطی، هنگامی که مردم سوار بر اسب در سفر بودند، نمی‌دانستند که چه کسانی را ممکن است در میانه راه ملاقات کنند.
اکثر مردم راست دست هستند؛ به همین دلیل اگر غریبه‌ای از سمت راست آنها عبور می‌کرد، باید سمت راستشان آزاد می‌بود تا در صورت لزوم از شمشیر خود استفاده کنند.
همین دلیل نیز باعث شده بود تا بیشتر پلکان‌های مارپیچ را در «قلعه نورمان» در این کشور در جهت عقربه‌های ساعت به سمت بالا بسازند؛ تا سربازان مداقع قلعه بتوانند مهاجمانی را که به سمت بالا در حرکت هستند با ضربه شمشیر خود از پای درآورند و به پایین بیندازند و در مقابل، مهاجمانی که در حال حرکت از پله‌ها به سمت بالا بودند، فضای کافی برای شمشیرزنی نداشته باشند.
تقریبا ۷۵ درصد مردم دنیا از سمت راست رانندگی می‌کنند، با این وجود هیچ استانداردی برای سیستم رانندگی وجود ندارد و این موضوع منجر به رانندگی سمت چپ در برخی کشورها شده است.
تاریخ استفاده از قانون «حرکت در سمت چپ» حتی به گذشته‌های بسیار دور بازمی‌گردد. باستان شناسان شواهدی را کشف کرده‌اند که نشان می‌دهد رومی‌ها نیز گاری‌ها و کالسکه‌هایشان را در سمت چپ می‌راندند و سربازان رومی نیز همیشه در سمت چپ رژه می‌رفتند.
این رسم حرکت، در سال ۱۳۰۰ پس از میلاد با دستور پاپ بونیفاس هشتم زمانی که اعلام کرد تمام زائرانی که به رم سفر می‌کنند باید در سمت چپ حرکت کنند، به طور رسمی تصویب شد و تا اواخر دهه ۱۷۰۰ میلادی نیز اجرا می‌شد.
پس از آن استفاده از کالسکه‌ها و واگن‌های بزرگ برای حمل و نقل کالا رایج شد. این واگن‌ها توسط چند جفت اسب کشیده می‌شدند و صندلی برای راننده نداشتند. به همین دلیل راننده باید برای کنترل اسب‌ها، روی آخرین اسب سمت چپ می‌نشست تا دست راستش برای شلاق آزاد باشد.
اما این کار (نشستن راننده روی اسب سمت چپ عقب) تسلط او بر رفت و آمدها در طرف مقابل جاده را دشوار می‌کرد. به همین دلیل برای اولین بار در سال ۱۷۹۲ میلادی در ایالت پنسیلوانیای آمریکا قانون «راندن در سمت راست» به تصویب رسید و به تدریج بسیاری از ایالت‌های کانادا و ایالات متحده از آن پیروی کردند.
در فرانسه نیز فرمانی در سال ۱۷۹۲ میلادی در همین باره صادر شد و ناپلئون بعداً این قانون را در تمام مناطق فرانسه اجرا کرد.
اما در بریتانیا درخواست‌های زیادی برای استفاده از این واگن‌های عظیم وجود نداشت و وسایل نقلیه کوچکتر بریتانیایی نیز صندلی‌هایی برای نشستن راننده پشت اسب‌ها داشتند.
ازدحام ترافیک در لندن قرن هجدهم نیز منجر به تصویب قانونی شد که بر اساس آن همه رفت و آمدها روی پل مشهور «لاندن بریج» در سمت چپ باقی می‌ماند تا از برخوردها کاسته شود.
این قانون در قانون بزرگراه‌های سال ۱۸۳۵ میلادی نیز گنجانده شد و در سراسر امپراتوری بریتانیا به تصویب رسید.
همچنین ۱۴ کشور آسیایی از جمله هنگ‌کنگ، بنگلادش، مالزی، اندونزی، سنگاپور و برخی کشورهای آفریقایی مستعمره بریتانیا مانند آفریقای جنوبی، زیمبابوه، اوگاندا، زامبیا و... از سمت چپ رانندگی می‌کنند.
استرالیا و مناطق آن( از جمله جزیره کریسمس، جزایر کوکوس و جزیره نورفولک) نیز از چپ میرانند. نیوزلند و مناطق آن ( جزایر کوک و توکلئو) نیز در فهرست کشورهایی هستند که از چپ رانندگی می کنند.
از دیگر کشورهایی که از چپ رانندگی می‌کنند می‌توان به مستعمرات سابق بریتانیا ازجمله فیجی، جزایر پیتکایرن، کیریباتی، تووالو و نیو اشاره کرد. نائورو، ساموآ، پاپوا، گینه نو، تونگا و جزایر سلیمان نیز عبور و مرور از چپ دارند.