استرالیا؛ از مستعمره‌های جداگانه تا کشوری فدرال و مستقل
از خاک تبعید و تنهایی، ملتی برخاست که با پیوند شش تکه‌ی پراکنده، سرنوشت تازه‌ای نوشت؛ نامش را استرالیا گذاشتند، و راهش از فدراسیون آغاز شد.
استرالیا امروز یکی از پیشرفته‌ترین دموکراسی‌های جهان است؛ کشوری فدرال، چندفرهنگی، و اقتصادی پویا. اما این کشور مسیر پر فراز و نشیبی را از دوران استعمار و اداره‌ی جداگانه‌ی ایالت‌ها، تا تشکیل فدراسیون و استقلال کامل پیموده است. این مقاله نگاهی دارد به سیر تاریخی، اقتصادی و اجتماعی استرالیا از قبلِ فدراسیون تا امروز.
۱. دوران پیشا-فدراسیون (قبل از 1901): شش مستعمره‌ی جداگانه
ساختار سیاسی و جغرافیایی
در پایان قرن هجدهم و طی قرن نوزدهم، استرالیا به شش مستعمره‌ی مجزا تقسیم شده بود که هر یک مستقیماً توسط بریتانیا اداره می‌شد. این مستعمرات شامل:
نیو ساوت ولز (1788)
تاسمانی (1825)
ویکتوریا (1851)
استرالیای جنوبی (1836)
استرالیای غربی (1829)
کوئینزلند (1859)
هر مستعمره، دولت، پارلمان، مالیات و حتی پُست و گمرک مستقل داشت. حتی راه‌آهن‌ها با اندازه‌های مختلف ریل ساخته شده بودند، که امکان اتصال بین‌مستعمره‌ای را دشوار می‌کرد.
اقتصاد استعماری
اقتصاد در این دوران عمدتاً مبتنی بر صادرات پشم، دام، و معادن طلا بود. در دهه‌های ۱۸۵۰ و ۱۸۶۰، تب طلا در ایالاتی مانند ویکتوریا، باعث افزایش شدید جمعیت مهاجر، رشد اقتصادی و ایجاد شهرهای جدید شد. اما نبود هماهنگی اقتصادی بین مستعمرات، تعرفه‌های تجاری متقابل، و ضعف زیرساخت‌ها، مانعی در مسیر توسعه‌ی منسجم ملی بود.
جامعه و فرهنگ
جامعه استعماری استرالیا در آن زمان تحت سلطه بریتانیا و با سیاست‌های نژادپرستانه همراه بود. بومیان استرالیا (Aboriginal people) به حاشیه رانده شده و حقوق اجتماعی و سیاسی نداشتند. سیاست «استرالیا سفید» که مهاجرت غیراروپایی را محدود می‌کرد، به‌تدریج در سال‌های پایانی قرن نوزدهم شکل گرفت.
۲. فدرال شدن استرالیا (۱۹۰۱): تولد یک کشور نوین
دلایل فدراسیون
تهدیدهای خارجی (مانند حضور آلمان و فرانسه در اقیانوسیه)
نیاز به ارتش متحد
ضرورت اصلاح سیستم حمل‌ونقل و تجارت بین مستعمرات
شکل‌گیری حس ملی‌گرایی و هویت استرالیایی در میان مردم
رویداد تاریخی
در اول ژانویه ۱۹۰۱، با تصویب «قانون اساسی استرالیا» در پارلمان بریتانیا، فدراسیون رسماً شکل گرفت و مستعمرات به ایالات یک کشور متحد تبدیل شدند. این کشور جدید "Commonwealth of Australia" نام گرفت و ادموند بارتون نخستین نخست‌وزیر آن شد.
ساختار جدید
پارلمان فدرال در کانبرا
تقسیم قدرت بین دولت ملی و ایالت‌ها
ایجاد نهادهای مشترک مانند ارتش، سیستم مالیاتی، گمرک و سیستم پستی سراسری
۳. پس از فدرال شدن: مسیر استقلال، توسعه و هویت ملی
اقتصاد پس از فدراسیون
تشکیل فدراسیون، بستر هماهنگی اقتصادی و رشد صنعتی را فراهم کرد. با اتحاد گمرک‌ها و استانداردسازی زیرساخت‌ها، تجارت داخلی تسهیل شد. در دهه‌های بعد:
صنایع فولاد، کشتی‌سازی و تولید رشد یافتند
سرمایه‌گذاری خارجی افزایش یافت
بانک مرکزی (۱۹۲۰) و سیستم پولی مستقل شکل گرفت
در قرن بیستم، استرالیا از یک اقتصاد کشاورزی و معدنی به اقتصادی پیشرفته با بخش خدمات قوی، فناوری بالا و صادرات متنوع تبدیل شد.
جامعه و تحولات اجتماعی
حق رأی زنان در سال ۱۹۰۲ در سطح فدرال تصویب شد (از نخستین کشورهای جهان)
بومیان تا سال ۱۹۶۲ حق رأی نداشتند و تا دهه ۱۹۷۰ سیاست‌های تبعیض‌آمیز علیه آن‌ها ادامه داشت
در سال‌های پس از جنگ جهانی دوم، سیاست‌های مهاجرتی بازتر شد و مهاجران غیراروپایی نیز پذیرفته شدند
استرالیا به یک جامعه چندفرهنگی و مهاجرپذیر تبدیل شد
استقلال حقوقی و بین‌المللی
۱۹۳۱: قانون وست‌مینستر استقلال پارلمانی را تضمین کرد
۱۹۸۶: قانون استرالیا تمامی وابستگی‌های قانونی به بریتانیا را پایان داد
استرالیا عضو سازمان ملل، گروه ۲۰ و سایر نهادهای بین‌المللی شده و در سیاست جهانی نقش فعالی ایفا می‌کند
۴. از تبعیدگاه تا کشوری مدرن
استرالیا در کمتر از دو قرن، از مجموعه‌ای از مستعمرات جزیره‌ای و تحت سلطه، به کشوری متحد، پیشرفته، دموکراتیک و مستقل تبدیل شده است. فدرال شدن در سال ۱۹۰۱ نقطه‌ی عطفی در تاریخ این سرزمین بود؛ آغازی برای وحدت، رشد اقتصادی، اصلاحات اجتماعی و شکل‌گیری هویتی مستقل و جهانی.