وضعیت پناهندگان ایرانی و افغان در بازداشتگاه نائورو همچنان در ابهام
به گزارش رادیو نشاط ، 'پیتر داتون' وزیر مهاجرت استرالیا بسته شدن این بازداشتگاه را در آینده پس از دیدار با 'پیتر اونیل' نخست وزیر پاپوا گینه نو تایید کرد.
وزیر استرالیا در بیانیه ای که در تارنمای 'ای.بی.سی' منعکس شد، تاکید کرد هیچ فردی از پناهجویانی که در این بازداشتگاه نگهداری می شوند در استرالیا اسکان داده نخواهد شد.
وی گفت که استرالیا از انتقال و بازگشت بازداشتی ها در مانوس به کشورشان حمایت می کند.
استرالیا تلاش دارد این دسته از پناهجویان را به کشورشان بازگرداند و تاکید می کند این افراد باید به اجبار به کشور مبداء بازگردند، اما ایران این روش کانبرا را رد کرده است.
وزیر مهاجرت استرالیا، گفت موضع کانبرا که مورد تایید پاپواگینه نو هم قرار دارد این است که هیچکس از بازداشتگاه جزیره مانوس دراسترالیا مستقر نشود.
نخست وزیر پاپوا گینه نو نیز با صدور بیانیه ای، تایید کرد که با استرالیا برای بستن بازداشتگاه توافق انجام شده و مجموعه ای از گزینه ها در حال اجرا است.
وی البته تاکید کرد این فرآیند با عجله انجام نشده و به شیوه ای دقیق اجرایی می شود.
بر اساس آخرین آمار وزارت مهاجرت و حفاظت مرزی استرالیا در ماه ژوئن امسال، 854 مرد در بازداشتگاه جزیره مانوس نگهداری می شدند.
دیوان عالی پاپوآ گینه نو حدود سه ماه پیش نگهداری این افراد را در بازداشتگاه مانوس غیرقانونی دانست.
تصمیم مقام های اجرایی استرالیا و پاپواگینه نو در مورد بستن بازداشتگاه مانوس در حالی اتخاذ شد که دو کشور در نبرد بر سر مسئولیت قانونی خود در مورد این بازداشتگاه بودند و هر یک ادعای مسئولیت اسکان را بر گردن دیگری می انداخت.
اکنون دادگاه نیز در حال بررسی این موضوع است که به راستی چه کشوری مسئولیت قانونی صدها نفر از مردان بازداشت شده در این جزیره را بر عهده دارد.
دولت پاپواگینه نو پیشتر گفته بود بازداشتگاه ویژه نگهداری از پناهندگان را تعطیل خواهد کرد و در همین خصوص از استرالیا خواسته بود ترتیبات جایگزینی را برای اسکان مجدد صدها پناهجو و پناهنده مستقر در آن بیاید.
زمانی که دولت برآمده از حزب کارگر استرالیا و پاپوا گینه نو پیش از انتخابات سال 2013 موفق شدند به توافقی در خصوص ایجاد بازداشتگاه مانوس دست پیدا کنند، تسهیلات جزیره مانوس در واقع بخشی از یک برنامه اسکان مجدد گسترده تر به شمار می رفت.
استرالیا قرار بود همه مهاجران و پناهجویانی که خود را با قایق به استرالیا می رسانند به بازداشتگاه های واقع در خارج از استرالیابفرستد و هر فردی که می توانست روادید پناهندگی دریافت کند توانایی استقرار در همان جا یا یک کشور منطقه ای دیگر را می یافت.
افزایش آزار، سوء رفتار، کوتاهی و مخفی کاری از داخل سیستم های پردازش منطقه ای در مانوس و نائورو، انتقادهای گسترده ای از عملیات در این دو بازداشتگاه را به همراه داشته است.